روش های درست کردن آتش در طبیعت بخش جداییناپذیر گشتوگذار در خارج از شهر است.
هیچ فعالیتی بهاندازهی نشستن در اطراف آتشی گرم و مطبوع به همراه خانواده و دوستان در آغوش طبیعت، لذتبخش نیست. جذابیت مسحورکننده شعلههای درخشان و هزارنقش، بوی آشنا و دلنشین چوبهای در حال سوختن، تن دادن به گرمای لذتبخش
یکی از نیروهای قهار طبیعت و صدها دلیل دیگر، روشن کردن آتش را به سنتی جهانی تبدیل کرده است.
برای آشنایی با روشهای برپا کردن آتش ما همراه باشید.
باوجود اینکه به نظر نمیرسد برپا کردن آتش نیاز به مهارت یا دستورالعمل خاصی داشته باشد
ولی درواقع، این کار چندان آسان نیست و علاوه بر این، خطرهای ناشی از این کار و پیامدهای ناگوار آن، نیازمند دقت زیاد و رعایت کردن [ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”reg” ihc_mb_template=”1″ ] یک سری اصول است.
در این مطلب به راهکارهای اصولی برای روشن کردن آتش و نکات مهم در کنترل و کاهش خطرات آن میپردازیم.
آتش در کنار همه مزایا و جنبههای مثبت، یکی از نیروهای مخرب طبیعی است و با کوچکترین بیدقتی، با سرعتی باورنکردنی گسترش پیدا کرده و به دشمنی غیرقابلمهار و مرگبار تبدیل میشود.
در محوطههای مخصوص کمپینگ، فقط در یک محدودهی مشخص و با فاصله زیاد از درختها و سایر منابع سوختنی، آتش روشن کنید.
در بیشتر اقامتگاههای مدرن کمپینگ، جایگاههای ویژهای برای این کار وجود دارد.
روشن کردن آتش در فضایی محدود، به شما اجازه میدهد که بهراحتی آن را کنترل کنید.
علاوه بر این همیشه هشدارهای رسمی برای روشن نکردن آتش در مکانهای مشخص را جدی بگیرید
چراکه علاوه بر خطرات احتمالی، در بسیاری از کشورها این کار مجازات سنگین در پی دارد.
قبل از برافروختن آتش، اطراف را با دقت بررسی کنید.
اگر محوطه اطراف شما، پوشیده از علف و گیاهان خشک یا درختهای کوتاه با شاخههای نزدیک به زمین است،
بهتر است منصرف شوید یا در صورت اجبار آتشی کوچک درست کنید.
در چنین شرایطی، حتی پرتاب شدن یک جرقه نیز میتواند به آتشسوزی غیرقابلمهاری منجر شود.
در هنگام طبیعتگردی و گشتوگذار در مناطق دورافتادهای که ممنوعیتی رسمی برای روشن کردن آتش
در آنها وجود ندارد، در محلی که هیچ نوع مادهی قابل اشتعالی در نزدیکی آن نیست،
با تعدادی سنگ یک حلقهی آتش درست کنید.
کف حلقهی آتش باید خاک، شن یا قلوهسنگ باشد.
نگران آلودگی احتمالی خاک نباشید زیرا آتش یک پاککننده و ضدعفونیکنندهی قدرتمند است.
اگر سنگ در دسترس نبود، میتوانید با انباشته کردن خاک بهصورت دیوارهای حلقوی با ارتفاع ۲۰ تا ۳۰
سانتیمتر، یک تپهی آتش درست کنید.
برای روشن کردن راحت و بدون مشکل آتش، به سه نوع سوخت طبیعی نیاز دارید که به شرح زیر هستند:
بررگ خشک، شاخههای ظریف درخت، تراشهی چوب و کلا هر نوع ضایعات جنگلی که بهسرعت شعلهور شود.
– شاخههای باریک خشک با قطر کمتر از ۲.۵ سانتیمتر.
تکههای چوب بزرگ بهعنوان سوخت اصلی برای روشن نگهداشتن آتش به مدتزمان دلخواه.
-در محدودههای مخصوص کمپینگ بهتر است از چوبهای محلی استفاده کنید،
در بعضی از موارد فروشگاههای محلی انواع چوب موردنیاز را عرضه میکنند.
اگر مسافتی بیش از ۸۰ کیلومتر برای رسیدن به محل کمپینگ طی میکنید، چوب موردنیاز خود را به همراه نبرید.
در بعضی از کشورها این کار منع قانونی دارد چراکه باعث انتشار انواع آفتها و انگلهای درختی میشود.
اگر قصد دارید به شیوهی سنتی و با جستجو در محل چوب موردنیاز را تأمین کنید،
فقط شاخ و برگ خشک روی زمین را جمع کنید. حتی شاخههای درختان خشک و مرده را قطع نکنید
زیرا آنها نیز بخشی از اکوسیستم فعال منطقه هستند و زندگی بسیاری از حیوانات به درختان خشک وابسته است.
برای روشن کردن آتش در جنگل از چوبهای ضخیمتر از مچ دست استفاده نکنید.
این چوبها بهندرت کاملا میسوزند و معمولا قسمت داخلی آنها برای مدت زیادی بهصورت زغال گداخته و
غیرقابلدیدن باقی میماند که با وزش باد دوباره مشتعل میشود.
یکی از مراحل لذتبخش روشن کردن آتش، چیدن چوبها است که روشهای مختلفی دارد. سه مورد از پرکاربردترین آنها به شرح زیر هستند:
روش خیمهای
آتش در طبیعت ۵ در این روش، شاخههای باریک کمتر از ۲.۵ سانتیمتر،
بهصورت مخروطی در اطراف تلی از تراشههای چوب و برگهای خشک در مرکز حلقهی آتش قرار میگیرند.
تراشهی چوب بهراحتی آتش گرفته و بهزودی آتش را به شاخههای باریک منتقل میکند.
با شعلهور شدن آتش و افزایش حرارت، میتوانید بهتدریج چوبهای بزرگ را داخل حلقهی آتش بیندازید
و تا زمان دلخواه آن را روشن نگه دارید.
آتش در طبیعت ابتدا دو تکه از چوبهای بزرگ را به موازات یکدیگر و با فاصله در وسط حلقهی آتش قرار بدهید.
در مرحله بعد دو تکه چوب کمی کوچکتر را بهموازات هم با زاویه ۹۰ درجه بر روی ردیف اول بگذارید.
فضای خالی وسط چوبها را با تراشهی چوب پرکنید.
با همان چیدمان ردیف اول و دوم، چند ردیف دیگر نیز اضافه کنید.
برای هر ردیف، چوبهای کوچکتری نسبت به ردیف قبل انتخاب کنید.
در آخر روی آن را با تراشهی چوب و چوبهای نازک بپوشانید.
وجود فضای خالی در بین چوبها برای رسیدن اکسیژن به آتش، اهمیت زیادی دارد.
آتش در طبیعت: در این روش کار را با گذاشتن سه یا چهار تکه بزرگتر چوب در وسط حلقهی آتش بهصورت چسبیده به هم آغاز کنید.
این کار را ادامه دهید ولی برای هر ردیف، چوبهای کوچکتری نسبت به ردیف قبل به کار ببرید.
بعد از ۴ یا ۵ لایه، چوبهای کوچک و تراشههای چوب را بر روی آخرین ردیف بگذارید.
طبعا برای روشن کردن آتش در طبیعت به شعله نیاز دارید و وسایل مرسوم ایجاد شعله، مثل کبریت یا فندک معمولی به دلیل
حساسیت به رطوبت، باد و … چندان قابل اطمینان نیستند.
در هنگام طبیعتگردی و کمپینک، بهتر است انواع آتشزنههای مناسب و قابل اطمینان مثل سنگ
چخماق منیزیمی یا کبریت ضد آب به همراه داشته باشید.
آتش در طبیعت ۸ ابتدا مقداری تراشهی چوب را آتش زده و بهآرامی به آن بدمید
تا اکسیژن لازم برای شعلهور شدن آتش فراهم شود و شدت و حرارت آتش افزایش پیدا کند.
آتش در طبیعت ۹ در مرحله بعد تراشههای مشتعل را در وسط چوبها قرار دهید و صبر کنید که کاملا خاکستر شوند.
در صورت رعایت دقیق همهی مراحل، قبل از خاموش شدن تراشهها، چوبهای باریک شعلهور خواهند شد.
با ریختن آب، آتش را کاملا خاموش کنید. خاکسترها را به هم بزنید و دوباره آب بیشتری روی آنها بریزید.
این کار را آن قدر ادامه بدهید تا خاکسترها کاملا سرد شوند در حدی که بتوانید آنها را لمس کنید.
قبل از ترک محل کاملا مطمئن شوید که هیچ زغال افروخته یا تکه چوب نیمسوزی زیر خاکسترها یا در اطرافحلقهی آتش باقی نمانده است.
هیچوقت آتش روشن را بدون مراقبت رها نکنید.
تنها در صورتی زبالههای خود را در آتش بیندازید که کاملا قابل سوختن و تبدیل به خاکستر باشند.
پلاستیک، قوطی کنسرو و فویل آلومینیومی را در آتش نیندازید و اگر این کار را کردید، ضایعات باقیمانده را از میان خاکسترها جمعآوری کرده و با خود ببرید.
در هنگام طبیعتگردی در مناطق دورافتاده، هر نوع زبالهای که در اطراف محل توقف خود میبینید
به همراه همه زغالهای باقیمانده در حلقهی آتش را جمعآوری کنید و با خود ببرید.
قبل از ترک محل هر نوع سازهای که برای برافروختن آتش درست کردهاید را از بین برده
و محیط را به شکل طبیعی خود بازگردانید، جنگلها سرمایه عمومی و سرچشمه حیات در کرهی زمین هستند.
ضایعات باقیمانده را از میان خاکسترها جمع آوری کرده و با خود ببرید
. در هنگام طبیعتگردی در مناطق دورافتاده، هر نوع زبالهای که در اطراف محل توقف خود میبینید
به همراه همه زغالهای باقیمانده در حلقهی آتش را جمع آوری کنید و با خود ببرید.
قبل از ترک محل هر نوع سازهای که برای برافروختن آتش درست کردهاید را از بین برده و محیط را به شکل طبیعی خود بازگردانید، با کمی دقت و حوصله، میتوانیم نقشی کوچک ولی بسیار با اهمیت در حفظ آنها داشته باشیم.
[/ihc-hide-content]