تفنگها به دو نوع گلوله زن و ساچمه زن تقسیم می شوند که نوع گلوله زن آنها خطرناکتر و پر قدرتتر است. همچنین گلوله زنها برد مفید بیشتری نسبت به ساچمه زنها دارند. امروزه معمولا از تفنگهای ساچمهزن فقط برای شکار استفاده میشود. یکی از اولین و قویترین تفنگهای گلولهزن، تفنگ محبوب برنو است.
برنو نامی آشنا میان اقوام ایرانی است. تفنگ برنو و یا Vz. 24 از نوع تفنگهای گلنگدنی می باشد. عبارت Vz مخفف کلمه های در زبان چکی به معنای «مدل» است و عدد 24 را برای سال تولید آن به کار بردهاند. این اسلحه برای اولین بار در سال 1922 سفارش داده شد و سرانجام در سال 1924 در شهر برنو،، واقع در چکسلواکی سابق و کشور جمهوری چک امروزی، تولید نمونه های اولیه آن به پایان رسید.
تفنگ برنو از دسته تفنگهای جنگی سبک و تک نفره است و برای اولین بار بین سالهای 1924 تا 1942 در کشور چکسلواکی طراحی و مورد استفاده قرار گرفته است. اندکی بعد از جنگ جهانی اول، این تفنگ در چکسلواکی ساخته و جایگزین Vz. 98/22 شد. تفنگ Vz. 24 با الهام از موزر 98 آلمانی طراحی و ساخته شده است.
در اواخر دهه 1920 و دهه 1930 کشور چکسلواکی سابق، صدها هزار تفنگ برنو را به سراسر جهان صادر کرد. همچنین در طی جنگ داخلی اسپانیا حدود 40 هزار اسلحه برای نیروهای جمهوریخواه اسپانیا ارسال شد. نزدیک به 200 هزار اسلحه برنو توسط چین خریداری و در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت.
آلمانها با اشغال چکسلواکی صدها هزار عدد تفنگ برنو را بدست آورد و تولید این تفنگ در زمان اشغال این کشور تا سال 1942 ادامه یافت. آلمانها بعد از اشغال کنترل کارخانههای ساخت این اسلحه را در دست گرفته اند. در طی جنگ جهانی دوم برنو توسط ارتش رومانی و آلمان مورد استفاده فراوان قرار گرفت.
همچنین کشورهایی مانند هلند، ایران، ترکیه، آرژانتین و… استفاده فراوانی از این تفنگ داشته اند. تعداد زیادی از کشورهای آمریکای جنوبی تفنگ Vz. 24 را در کالیبرهای متنوع خریداری کردند. بولیوی تعداد 101 هزار تفنگ vz.24 از چکسلواکی خریداری کرد. بسیاری از این اسلحه ها در طی جنگ چاکو در دهه 1930 توسط ارتش بولیوی علیه پاراگوئه مورد استفاده قرار گرفت و تعداد زیادی از آنها توسط ارتش پاراگوئه به غنیمت گرفته شد و علیه خود بولیوی به کار گرفته شد. کلمبیا، اوروگوئه و ونزوئلا نیز تعداد زیادی از این اسلحه را خریداری کردند. انقلابیون برزیل نیز 15000 عدد برنو خریدند. در نیمه دوم قرن نوزدهم که بسیاری از کشورهای آمریکای مرکزی وارد جنگهای داخلی و خارجی شده بودند، السالوادور، گواتمالا و نیکاراگوئه مشتریان اصلی تفنگ قوی، سبک و ارزان قیمت برنو بودند.
امروزه در این مناطق، بسیاری از تفنگهای برنو در اختیار کارتلهای بزرگ مواد مخدر است که مبارزه با آنها را برای دولتهای آمریکای لاتین به چالشی ناتمام تبدیل کرده است. ویتکونگها در طول جنگ ویتنام از این سلاح مرگبار علیه تفنگداران دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا استفاده میکردند و جنگلهای این کشور را به جهنمی برای نظامیان آمریکایی تبدیل کرده بودند. کشورهایی اروپایی مثل لیتوانی، استونی، یوگوسلاوی و لتونی نیز به ویژه در طول جنگ جهانی اول و مابین جنگهای جهانی اول و دوم، از مشتریان تفنگ مرگبار Vz. 24 بودند.
دولت ناسیونالیستی چین در سال 1937، 195 هزار تفنگ برنو خرید. این کشور در طول جنگ با ژاپن از vz.24 استفاده کرد و بسیاری از این قبضهها به دست ژاپنیها افتاد. البته بعد از پایان جنگ، ژاپن این تفنگها را مجددا به چین بازگرداند و از آنها در جنگ داخلی چین استفاده شد. چین نسخهای از تفنگ برنو تولید کرد که لولهای کوتاهتر و سرنیزهای تاشونده داشت که بعدها توسط ارتش آزادی خلق در کره مورد استفاده قرار گرفت. ژاپن در سال 1938، چهارهزار برنو از چکسلواکی خرید.
این یک محتوای ویژه است. برای مشاهده ادامه مطلب وارد حساب کاربری خود شوید.
اگر اشتراک ویژه ندارید از این قسمت تهیه نمایید!
گلنگدن (میره و میاد)
اسم ترکی هست که برای اولین بار صولت دوله قشقایی روی قطعه اسلحه ای گذاشت که بیشترین خرید و از شرکت سازنده داشته……
و آن اسلحه برنو بود
و بعد از چندین سال هنوز این قطعه نامی جز گلنگدن نداره
ترک ازلر باید دستور بگیره بعد گلنگدن ….
برنو برا لر حکم خون داره